O Bill Cunningham, ο διάσημος φωτογράφος μόδας των New York Times, άφησε την τελευταία του πνοή στις 25 Ιουνίου στο Μανχάταν. Ήταν 87 ετών και νοσηλεύονταν μετά από πρόσφατο εγκεφαλικό επεισόδιο.
Η απεριόριστη αγάπη του για την μόδα ξεκίνησε από πολύ νωρίς, πράγμα το οποίο τον οδήγησε να παρατήσει το Harvard και να μετακομίσει στη Νέα Υόρκη το 1948. Στην αρχή σχεδίαζε γυναικεία καπέλα πριν πάρει τη θέση του δημοσιογράφου μόδας για τα Chicago Tribune και Women’s Wear Daily.
Η καριέρα του απογειώθηκε το 1978 στους New York Times, όπου καθιέρωσε τη μόνιμη στήλη του «On the Street» με την οποία “γεννήθηκε” το street style ως είδος, ενώ μπροστά από τον φακό του πέρασε όλη η ελίτ της Νέας Υόρκης.
Παρόλα αυτά από τα αγαπημένα θέματα του Cunningham, ήταν πρωταγωνιστές του street style να είναι απλοί, ανώνυμοι άνθρωποι με τολμηρό προσωπικό στυλ. Δεν τον ενδιέφερε η ταυτότητά τους, του αρκούσε να φορούσαν κάτι το οποίο θα του τραβούσε την προσοχή.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του συνέβαλε σημαντικά στη δημοσιογραφία μόδας, συστήνοντας στο αμερικανικό κοινό σχεδιαστές όπως ο Azzedine Alaïa και ο Jean Paul Gaultier.
Ο Cunningham κρατούσε πάντα χαμηλούς τόνους. Ζούσε σε ένα στούντιο επάνω από το περίφημο Carnegie Hall, κοιμόταν σε μονό κρεβάτι, δεν είχε τηλεόραση, χρησιμοποιούσε κοινό μπάνιο ενώ το παράδοξο ήταν πως η γκαρνταρόμπα του ήταν σχεδόν ανύπαρκτη αν και λάτρης της μόδας.
Κάθε πρωί έπαιρνε το ίδιο πρωινό με 3 ευρώ, οι έξοδοι του περιορίζονταν στα γκαλά και τα fashion shows όπου έδινε το παρών του ως φωτογράφος και τον περισσότερο χρόνο του τον περνούσε στους δρόμους, παρατηρώντας τους περαστικούς.
Στις μεγαλύτερες επιδείξεις μόδας καθότανε στην τελευταία σειρά, «οι άνθρωποι στις τελευταίες σειρές λένε την αλήθεια» , τόνιζε όποτε του πρότειναν να καθίσει μπροστά.
Ο αριθμός των street style φωτογράφων που χρωστούν ευγνωμοσύνη για την έμπνευση τους στον Cunningham είναι τεράστιος όπως Tommy Ton, Scott Schuman, Phil Oh, Adam Katz Sinding, Garace Doré και πολλοί ακόμη.
Η φήμη του Cunningham έγινε ακόμα μεγαλύτερη το 2010, όταν παρουσιάστηκε το ντοκιμαντέρ “Bill Cunningham New York”, μία ταινία που παρουσιάζει την μοναδική του προσέγγιση στα πάντα -το γεγονός πως αρνούταν να πάει οπουδήποτε πολύ μακριά που δεν θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το ποδήλατό του και το πως φορούσε πάντα την ίδια στολή: χακί παντελόνι και έντονο μπλε σακάκι.
Η Michele McNally, διευθύντρια φωτογραφίας των Times λέει για τον Bill : “Ακόμα κι αν το ταλέντο του ήταν πολύ γνωστό, ο ίδιος προτίμησε να είναι ανώνυμος, κάτι ακατόρθωτο για έναν τέτοιο σούπερ σταρ. Θα μας λείψει”.
Το έργο που άφησε πίσω του είναι τόσο μεγάλο, που δεν είναι τυχαίο ότι οι Νεοϋρκέζοι θέλουν να δοθεί το όνομά του στο γνωστό του σημείο ή να στηθεί ένα άγαλμα εις μνήμη του.
Συγκεκριμένα ο φίλος του Nick Nicholson που γνώριζε τον γνωστό φωτογράφο εδώ και 35 χρόνια, πραγματοποιεί εκστρατεία για να μετανομαστεί το αγαπημένο του σημείο, συγκεκριμένα μια γωνία στην οδό 57th Street and Fifth Avenue σε “Bill Cunningham Corner”.
Η φράση που χαρακτήριζε περισσότερο τον ίδιο καθώς και τη στάση του απέναντι στη δουλειά και τη ζωή του ήταν “Τα χρήματα είναι το φθηνότερο πράγμα. Η ελευθερία είναι το πιο ακριβό”.
by Μαριέττα Κοντοστάνου